Weer terug naar Nederland

Donderdag en Vrijdag

De laatste 2 dagen. Putu kwam donderdagavond nog even langs voor massage, nagels lakken en facial( gezichtbehandeling). 's Morgens nog even naar de golfbaan geweest. We dachten geluk te hebben, want het motregende. Dat betekend dat het wat koeler is. Maar helaas, na een uurtje branden de zon weer op de baan.

Vanmorgen hebben we de fietsen naar Wayan en Putu gebracht, samen met ons koffiezetapparaat. Wayan en Putu waren net terug van de dokter. Putu voelde zich de hele week niet lekker en vannacht had ze koorts en pijn in haar buik, iets wat de hele week al zeurde. Vanmiddag moet ze naar het ziekenhuis voor foto's en bloedonderzoek. De dokter denkt aan een blindedarmontsteking Putu zag er erg ziek uit. Ze baalde want ze had nog van alles op de markt voor ons willen kopen. Nou dat vindt ik niet zo belangrijk, haar gezondheid gaat voor.

Nog een paar uurtjes zwembad, een Nasi Goreng en een Bintang en onze geweldige vakantie zit er weer op. Relaxed, evengoed veel gezien en gedaan, maar weer anders dan vorig jaar. .

In April hoop ik weer terug te gaan, maar dan zonder Piet en met Rianda vanwege haar 50^e verjaardag.

Ik hoop jullie de aankomende dagen c.q. weken weer te zien..

Terima kasih catik Bali

berharap dapat melihat kamu lagi

De laatste week

De laatste week

De laatste week is alweer ingegaan. Wat gaat een maand hard als je het naar je zin hebt. Op zijn Balinees zijn we vanmorgen vroeg een rondje om het park gefietst in Denpasar. Honderden mensen fietsen daar. Niet hard en met de meest dure (voor Balinese begrippen) glimmende fietsen. Mountenbike, vouwfietsen, baanfietsen in de prachtigste kleuren. Piet maakte natuurlijk met zijn fiets de blits. Ik was de enige geloof ik die op een gewone fiets reed, dus hoorde ik niet bij de club. Wat ook leuk is dat ze hier oude gazellefietsen koesteren. Compleet met lerentassen. Jongeren hebben eenoldtimer gazellefietsclub en kleden zich ook nog in die tijd. Speciale hoedjes en stropdassen.

Maandag zijn we met lijnbus naar Nusa Dua gegaan. Deze buslijn is sinds half augustus in werking. Splinternieuwe bussen. Een enkeltje kost 0,28 eurocent en de afstand is ongeveer 25 kilometer naar Nusa Dua. Nou moet ik wel vertellen dat de gemiddelde snelheid van deze bus 50 kilometer per uur is en dat we over dit stuk 1,5 uur deden. In Nusa Dua is het eindpunt. Dit ligt tussen allemaal hotels en een winkelcentrum waar alles vreselijk duur is.de lijndienst is in het leven geroepen om het verkeer wat proberen terug te dringen. Vooral rondom Kuta loopt het allemaal vast. Er is in Nusa Dual een museum met schilderijen van allemaal buitenlanders die op Bali geschilderd hebben o.a Isaac Israël. Leuk om te zien.

's Avonds zijn we met Wayan,Putu en de kinderen wezen eten in een Warung.

Woensdag

De tijd begint te dringen, vrijdag is alweer de laatste dag. Wayan kwam ons vanmorgen vroeg halen om naar zijn dorp en geboorte- c.q. famieliehuis te gaan. We gingen vroeg zodat we voor de grote toeristenstroom zonder file konden rijden. Want deze route is richting Ubud en de vulkaan.

Wayan zijn ouders hebben 3 zoons en 3 dochter. Zijn oudste broer is 3 jaar geleden overleden en Wayan draagt nu als 2^e zoon de verantwoording over de grond en woning. Zijn zusters wonen in Sanur en zijn jongste broer en vrouw en schoonzuster van de overleden broer wonen bij moeder. Zijn vader is al overleden.

Wayan heeft daar zelf ook een woning op het erf gebouwd. Het hele spul staat op een berg waar je heen moet klauteren. De woning, keuken en doeche met toilet heeft hij 5 jaar geleden laten bouwen voor 1000,00 euro. Nu moet je niet denken dat een huis heel wat voorstelt. Nee, een huis voor de meeste locale bewoners is een slaapkamer met een verhoogde veranda waar iedereen opzit. Ook is er nog een overdekte keuken en douche met hurktoilet( Kakhuis) Dan is er zo'n zelfde luxe slaapkamer van een ander familielid op het terrein. Behalve een bed en een 2 deurs linnenkast hebben ze geen meubels. Ze zitten altijd op de veranda op de grond. Er lopen wat varkens of kippen. Dit natuurlijk niet in de steden, daar hebben ze hooguit kippen loslopen.

De moeder van Wayan is dement. Dat veroorzaakt af en toe de nodige ellende. Ze loopt nog wel eens weg. Een verzorgingstehuis voor dit soort mensen kennen ze niet. Wel een soort psychiatrische instelling, maar natuurlijk ook weer voor degene die dit kunnen betalen.

Onderweg vertelde Wayan ook hele verhalen over hou corrupt de politie wel niet is. Als je b.v. aangifte komt doen als er wat gestolen is, moet je eerst betalen anders doen ze niets voor je. Hier in Sanur heeft ieder huis die dat kan betalen inmiddels een beveiliger in dienst. Heb je dit niet en er gebeurt wat;zeggen ze rustig dat het je eigen schuld is omdat je geen securety in gehuurd heb. 't Ja je moet wat doen om werk te creëren.

Ach en zo zijn er heel veel cultuur verschillen. Wij hebben het in Nederland nog niet zo slecht, behalve het weer natuurlijk. Alhoewel de afgelopen 2 dagen is het bewolkt en weinig zon. In Ubud regende het, Maar daar waren ze er erg blij mee, want het heeft al maanden niet goed geregend. Het is wel bewolkt maar we zitten evengoed in zwemkleding bij het zwembad.

Vanavond gaan we aan het strand eten met John en Anna en morgen nog een dagje golfen.

tempo doeloe

Maandag tot en met zaterdag

Een weekje rustig aan. De temperatuur is wat gestegen, dus het tempo is iets lager 's morgens vroeg nog wel fietsen en een ochtend golfen hoorde wel bij het programma. De caddies en ik kwamen nog een slang tegen. De caddies gilden behoorlijk toen zij dit beest zagen. In mijn onwetendheid stond ik er bijna op.

Van woensdag op donderdag nacht werden we om 4.00 en 5.00 uur wakker geschut door aardschokken. Wel een apart gevoel als je ligt te schudden in je bed. Maar geen alarm, dus zal het wel meevallen.

Gisterenmiddag hebben we in de omgeving gefietst met Putu. Zij had een vrije middag en wilden gaan genieten .Gelukkig was het bewolkt, dus konden we ook genieten van de woonwijkjes, park in Denpasar en wat rijstvelden. Het is wel even anders fietsen met iemand die hier woont. Het gemak waar zij zich over de weg begeven is toch wel even anders. Jammer dat je hier hele stukken over de snelweg moet fietsen. Andere wegen van de een naar de andere kant hebben ze niet. Vooral aan de linkerkant maakt het voor ons wel eens lastig om rechts af te willen slaan.

Putu komt nog iedere keer met zakken fruit. Vandaag heb ik maar wat uitgedeeld bij het zwembad, we krijgen het niet op en worden zo te gezond.

Wat is het toch een heerlijk land. Geen zichtbare agressie, de zon die bijna altijd schijnt, heerlijk eten wat overal op het eiland groeit. Familie die door omstandigheden gedwongen worden voor elkaar te zorgen. De meeste mensen hebben geen zorgverzekering of betalen belasting. Dit heeft wel gevolgen voor ze. Als je ziek wordt en jij of je familie kunnen geen medicatie of arts betalen dan kan het wel eens afgelopen met je zijn.

Corruptie is hier heel normaal. Alles is om te kopen met geld. De betere banen daar moet je je op inkopen, vooral ambtenarenfuncties Onderwijs is hier slecht. Alle extra lessen moet voor betaald worden. Zoals ik misschien al eerder vertelde: Balinezen denken over het algemeen niet vooruit. Vandaag geld is prima, morgen zien we wel weer. Banken zijn niet te vertrouwen, je kan je geld ook beleggen in land wat je van iemand in geldnood koopt. Heel veel dingen koop je op afbetaling, zoals je brommer en mobile telefoon. Het is hier mode om twee telefoons te hebben, met 2 nummers. En net zoals overal in de rest van de wereld staren we de hele dag naar onze mobiel met de hoop dat er iemand contact met je zoekt.

Jammer( voor de economie goed) dat er zoveel toeristen zijn. Vooral Australiërs zijn hier in grote getale. Voor hun is Bali zoals wij naar Spanje en Turkije gaan. De meeste zien eruit uit zoals wij gekleed gingen in de jaren 70/ 80. Zonder Tatoo ben je al helmaal niets en grof en ordinair zijn de meeste ook.

Wat hier net als in alle andere Aziatische landen ook is: De oudere blanke man met een jong Balinees meisje. Deze hebben soms ook nog een kind van de man, dan hebben ze , wat wij noemen een Nanny die de hele dag overal met kind mee naar toe gaat. Over het algemeen zijn het dominante mannen, hun wil is wet. De vrouw knikt wel en doet, want geld maakt hun in eerste instantie gelukkig. De werkelijkheid wat wij zien is, dat de man zich slecht aanpast aan de Balinese cultuur, die heel wat tradities kent .Ze moeten ook geld afdragen aan de familie en vooral jongere broertjes profiteren daarvan. Dus mannen......, het lijkt wel geweldig, maar niet alles is rozengeur en maneschijn.

Er lopen nu 3 belgische meiden voorbij met een t-shirt aan met de tekst:' Bali dat je er niet er niet bij was'.

Winkelen en een gezinsuitje

Zaterdag

De taxi en Anna kwamen om 10.00 uur voorrijden. Deze zette ons voorde winkels af en bleef op ons wachten. Wat een luxe. Geen gesjouw met tassen of zoeken naar een parkeerplaats. We hebben heerlijk gewinkeld. De kleding is helemaal mijn stijl en door Franse ontwerpers ontworpen. Het wordt hier op het eiland gemaakt en getransporteerd naar Parijs. Hier verkopen ze het echt voor een prikje. Jasjes, jurken en rokken tussen de 15 en 17 euro. Rianda ga maar meer sparen, want het is voor de Europese markt ontworpen en gemaakt en daardoor ook Europese maten.Dus ik ben weer helemaal gelukkig. We hebben ook lekker gegeten en voldaan kwamen we halverwege de middag weer terug. Piet had een heel eind gefietst, dus ook zijn dag goed besteed.

Zondag

Vanmorgen kwamen Putu, Wayan, Lisa, Yuki en een nichtje ons vroeg ophalen. Putu had ook een vrije dag genomen om er een gezinsdag van te maken. Allereerst gingen we naar een hele grote markt waar ze allerlei dieren verhandelde zoals koeien, eenden, kippen, vogels, honden en vissen. Uit de hele regio komen ze hier heen. We hebben nog nooit zoveel brommers bij elkaar geparkeerd gezien. Ze stonden strak tegen elkaar aan. Zodat je over de zadels heen moest kruipen als je over wilde steken. Vooral vogels voor in een kooitje zijn hier erg duur. 50,00 euro voor een kanarie is heel gewoon. Het was er wel loei heet en het stinkt ook wel een beetje.

Daarna gingen we richting het dorpje waar Putu haar familie woont. Maar eerst wat eten bij een zoetwatervis kwekerij. Je kan hier zelf je vis vangen. Daarna op de koffie bij de familie op de boerderij. Putu kocht bij hun buren nog koffie voor ons die ze zelf verbouwen.2 kg om mee naar huis te nemen. Dit met weer een hele lading fruit en een fles Arak hoorde bij de verwendag die ze ons met z'n allen vandaag aanboden. Doorweekt vanwege de hitte en moe van al de indrukken zitten we nu uit te puffen op ons privéterrasje. Morgen maar weer een rustdag inplannen.

Eten bij mensen thuis

Donderdag

Weer vroeg uit de veren om te gaan golfen. Om 7.30 uur hadden we een afspraak met Ap en Juli. Ap is zoals ik al vertelde sinds zijn 63^e gepensioneerd. Hij had een goede baan in de ICT, maar in de rest van zijn leven had hij het geluk nog niet echt gevonden. Na vele liefdes en omzwervingen o.a. Frankrijk is hij vorig jaar in Bali beland. Belasting technisch voordelig als je met pensioen bent. Hier heeft hij Juli ontmoet, 35 jaar oud en zij was een Caddie op de golfbaan. Juli had een ongelukkig huwelijk met een zoontje van 7. Al met al ze leven nu gelukkig samen in een prachtig huurhuis met een meisje voor dag en nacht. Het jongetje gaat nu naar een internationale school, zwemles, voetbal en karateles. Hiervoor woonde hij bij zijn vader op de kampong en ging naar een dorpschool. Juli was al 2 jaar weg bij hem en had al die tijd haar kind ook niet gezien. Nu ( met geld) hadden ze een advocaat ingehuurd en het kind is aan haar toegewezen.Hierover kan ik nog een heel verhaal schrijven, maar laat het maar.

Samen 18 holes gespeeld en mijn knieholtes goed verbrand .Deze baan heeft nog andere verrassingen. Ap moest een grote leguaan wegjagen. Hier lag de bal van Juli tegenaan. En in het hoge gras of tussen de bomen moet je uitkijken voor de slangen.

Er wordt op deze baan enorm gegokt. Vooral de Koreanen die van top tot teen ingepakt zijn tegen de zon, gokken onderling om iedere hole voor grof geld. Ook de hoogste ambtenaar van de politie komt hier iedere middag golfen met zijn maten en laat de dienstauto met chauffeur op hun wachten. Het is weer een voordeel als er een ex- caddie meeloopt, dan hoor je nog eens wat.

's Avonds kwam Ap ons ophalen om bij hun te eten. Juli en de bediende hadden voor ons een heerlijke Indonesische maaltijd gekookt. Prachtig huis hebben ze. Behalve de ratten, wat hier heel gewoon is en die met gif niet eens meer uit te roeien zijn. En de slangen die regelmatig de tuin bezoeken, zou ik hier best wel kunnen wonen. Een kast van een huis huren kost hier 700,00 euro per maand. Elektra is goedkoop. Water komt uit je eigen bron en gas koop je per fles. Woonbelastingen, als ze die al heffen, zijn heel goedkoop .Al met al iets om over na te denken als Piet over 3 jaar officieel met pensioen mag.

Vrijdag

Nog moe van gisteren maar even uitslapen en een rustdag bij het zwembad. We werden gebeld door Anna of we vanavond bij Wayan en Putu wilden gaan eten. Natuurlijk..... Om 17.30 uur hebben we met Anna en John afgesproken op een hoekje van een straat. ( Natuurlijk gingen wij op de fiets) Zij loodsten ons door allerlei smalle steegjes naar het huis van Wayan en Putu. Op ieder stukje grond bouwen ze een huis.

100 m2 heeft Wayan daar, maar 200m2 in de hoogte bebouwt. Hij had zijn drank voorraad klaar gezet. Dit waren allerlei restanten van toeristen. De merken enz. is een goudmijn voor hier. Zelf zijn ze dat zich niet bewust, want ze drinken geen alcohol. Vooral Anna genoot, want zij geniet van een glas whisky en de duurste merken had Wayan.

Het eten was fantastisch en erg gezellig. Wayan en Putu noemen dit een familie etentje. Yuki en Lisa de kinderen van Wayan en Putu vonden het ook erg leuk dat we allen bij hun waren.

Op het moment dat ik dit schrijf is het bij jullie 15.00 uur en wij gaan alweer slapen. Want morgen ga ik met Anna shoppen en Piet krijgt massages van Putu.

Turtle Island en Bruiloft

Zondag, maandag en dinsdag.

Zondag rustdag en maandag hadden we voor het eerst regen. Niet dat we nat werden en het is best wel lekker koel. We zijn door allerlei dorpjes gefietst en we hebben een afspraak met Ap gemaakt om donderdag de gaan golfen. Ap is 69 en woont sinds zijn pensioen 6 jaar geleden in Bali.

Op dinsdag was het 's morgens bewolkt, dat betekende voor ons dat we een langere fietstocht konden gaan maken. We zijn naar Turtle Island gefietst. Tot een paar jaar geleden was dit eiland alleen te bereiken via het water, maar nu hebben ze er een weg naar toe aangelegd.De jongste zoon van Soehartho heeft hier land op laten spuiten om er een luxe resort te laten bouwen. Helaas is de bouw niet doorgegaan Hij werdt opgepakt omdat hij een rechter had vermoord die hem ergens voor wilde veroorden.

Op dit eiland zorgen ze voor de schildpadden, wat een beschermd diersoort is. We een rondleiding gekregen door zo'n schildpaddenreservaat. Daar zijn we met een glasbodem speedboot heen gevaren. Deze bracht ons ook nog naar een koraalrif, waar we de verschillende soorten koraal konden zien. Er stond een straffe wind en de boot klapte op de golfen, met als gevolg dat we heerlijk nat werden. Gelukkig scheen 's middags de zon weer en rust was zeker nodig want we hebben uren gefietst, gevaren en rond gekeken.

Woensdag

Vandaag zijn we uitgenodigd door Anna en John om mee te gaan naar een bruiloft. De kleinzoon van de priester trouwt en die priester woont met zijn gezin bij hun op de hoek.

Het is in Bali de gewoonte dat de zonen thuis blijven wonen en dat hun vrouwen daarbij intrekken. Ze bouwen desnoods nieuwe vertrekken voor hun. De hele buurtgemeenschap is al dagen bezig met het voorbereiden van het huwelijk. Alles wordt versierd en er wordt veel eten gekookt. Het bruidspaar in dit geval heeft veel geld, want alles is pracht en praal. Ze hadden zelfs 3 mensen uitgenodigd die een soort cabaret voorstelling gaven om de gasten te vermaken. De ceremonie begint al op tijd, een uur of 10. De gasten komen wanneer ze zin/tijd hebben en zijn niet echt met het bruidspaar bezig. Wat vooral belangrijk is het ( bij) kletsen met elkaar. Roddelen is hier een belangrijke bezigheid. Het schijnt erger als bij ons te zijn. Na de ceremonie wordt er gegeten en dan vertrekt een ieder weer. Ook al duurt het feest de hele dag .Iedereen is traditioneel gekleed. Anna en John hadden kleding voor ons en Putu hielp ons met aankleden. Het is leuk om dit een keer mee te maken.

Morgen hebben we om 7.30 uur een afspraak met Ap op de golfbaan en Zaterdag ga ik een dag met Anna winkelen, we vervelen ons nog niet dus.

Het weer is onbestendig op het ogenblik.'s Morgens over het algemeen bewolkt, maar 's middags schijnt de zon weer volop. Maar het is ook het begin van het regenseizoen, wat volgende maand echt start.

Meer foto's volgen nog, Ik heb wat problemen met het omzetten naar een kleiner bestand.

weinig beleefd, maar toch genieten

Woensdag

Het tropen bestaan is begonnen. 6.00 uur opstaan, 6,30 uur ontbijt en om 7.00 zaten we op de fiets. Heerlijk een aantal kilometers langs het strand gefietst totdat we bij de golfbaan waren. Daar de boel bekeken en een startijd voor morgenochtend geregeld. We kwamen daar een Nederlander tegen die hier woont. Hij nodigde ons uit om een keer samen te spelen. Dit zullen we zeker doen, maar eerst gaan we morgen zelf de baan verkennen.

Heerlijk dat fietsen hier. Het links rijden viel me reuze mee. Het fietsen is op het ogenblik weer populier aan het worden hier. De Balinezen gaan in Sanur op zondag massaal fietsen,. Zodat het file rijden is en sommige stukken sluiten ze dan tijdelijk af voor auto's en brommers, zodat de fietsers ongestoord kunnen fietsen. We gaan dat zondag uit proberen.

Donderdag

De 1^e week is al weer om. Vanmorgen weer om 6.00 uur opgestaan en om 7.00 uur zaten we op de fiets richting golfbaan. Wat een verwennerij daar. Ieder onze eigen caddie, die je tas rijdt, club aangeeft en schoonmaakt. Je bal aanreikt en schoonmaakt en ga zo maar door. We hebben met deze luxe natuurlijk heerlijk gespeeld. Hole 9 was even spannend voor Piet, maar hij is niet bevangen door de hitte. Na afloop lagen er koude doekjes met munt voor ons klaar. Het blijft toch altijd wennen dat deze mensen van alles voor je doen, zelfs de schoenen werden schoongemaakt. Mooie baan trouwens, het heeft veel weg van Oogduijne ( dit voor de kenners)

Bedankt voor jullie mails. We begrijpen dat het niet al te best is met het weer. Cora na het lezen van ons verhaal, please blijf nog even onze brievenbus legen, want die is volgens mij zo lek als een mandje.

Vrijdag en Zaterdag

6.00 uur opstaan en uiterlijk 7.30 uur op de fiets en de omgeving verkennen. Gemiddeld fietsen we zo'n 2 a 2,5 uur. Heerlijk door de kampongs en langs de rijstvelden, maar ook de hele kuststrook hebben we inmiddels gehad. Om 10.00 uur wordt het echt te warm, dan moeten we weer aan het zwembad uitrusten. Wayan kwam vanmiddag met vers fruit en vanavond zijn we weer wezen eten met John en Anna.

Niet veel cultureels beleefd dus, maar we hebben nog leuke dingen de aankomende dagen op het programma staan.

Nieuwe Fietsen?

Maandag en dinsdag

We kwamen tot de conclusie dat we het hier hartstikke druk hebben. We hebben geen tijd om bij het zwembad te liggen. Putu was hier van 9.00 uur tot 13.00 uur. Voor massages en pedicure.

Dan moet je weer ergens eten. Over het algemeen nemen ze daar ook de tijd voor. Zoals gezegd shoppen, wat goedkope jurkjes voor Beaen sandalen voor Piet.

Onze Balinese vinkjes kwamen ons begroeten op het terras en inspecteerde de lamp. Van ons mogen ze daar weer een nestje bouwen, maar ik weet niet of ze dit gaan doen.

Putu vertelde dat het w.s. goedkoper is om een fiets te kopen dan voor 3,5 week te huren. Wayan gaat morgen met ons op pad om dat te ontdekken. Weer geen rustdag dus. Vanmorgen kwam Wayan ons ophalen en gingen we naar Denpasar waar ze een goede fietsenzaak hebben. Hier hebben we eenBalinese kwaliteitsdamesfiets met 7 versnellingen en mountainbike met 27 versnellingen gekocht. Wayan was verliefd op de mountainbike en wou deze samen met Piet kopen. We hebben een deal met hem gemaakt. Wij betalen de fietsen en de rest van de maand vervoerd hij ons gratis. Het is n.l. zo dat we de fietsen hier achter laten zodat we ze volgend jaar weer kunnen gebruiken. Wayan wil graag op Piet zijn fiets fietsen en Wayan mag ze verhuren aan zijn goede toeristen.Wayan glom helemaal, al jaren is deze fiets een droom voor hem.

Willen jullie de prijs weten van deze fietsen? Kwaliteit hoor. 400,00 euro omgerekend per 2 De huur voor 2 fietsen voor 25 dagen zou ongeveer 150,00 euro zijn. Dagtrips met Wayan zijn 50,00 per dag, daar doe je er toch snel een stuk of4 a 5 van en volgend jaar Rianda ( bereid je alvast maar voor) gaan we hier weer in de omgeving fietsen.

Een heel verhaal over de aankoop van een fiets dus. Vanmiddag worden ze bij het Hotel afgeleverd, Dus morgenochtend gaan we de omgeving verkennen ( Ook golfbaan Dick)

Nu de rest van de middag uitrusten aan het zwembad en de fietsroutes uitstippelen met behulp van het stratenboek wat we gekocht hebben. we hopen in het volgend verhaal meer over de omgeving en cultuur te kunnen vertellen.

Werkze vandaag, want ik zie op mijn laptop dat jullie dag pas begint. 8.00 uur en bij ons is het al 14.00 uur.