Donderdag

Weer vroeg uit de veren om te gaan golfen. Om 7.30 uur hadden we een afspraak met Ap en Juli. Ap is zoals ik al vertelde sinds zijn 63^e gepensioneerd. Hij had een goede baan in de ICT, maar in de rest van zijn leven had hij het geluk nog niet echt gevonden. Na vele liefdes en omzwervingen o.a. Frankrijk is hij vorig jaar in Bali beland. Belasting technisch voordelig als je met pensioen bent. Hier heeft hij Juli ontmoet, 35 jaar oud en zij was een Caddie op de golfbaan. Juli had een ongelukkig huwelijk met een zoontje van 7. Al met al ze leven nu gelukkig samen in een prachtig huurhuis met een meisje voor dag en nacht. Het jongetje gaat nu naar een internationale school, zwemles, voetbal en karateles. Hiervoor woonde hij bij zijn vader op de kampong en ging naar een dorpschool. Juli was al 2 jaar weg bij hem en had al die tijd haar kind ook niet gezien. Nu ( met geld) hadden ze een advocaat ingehuurd en het kind is aan haar toegewezen.Hierover kan ik nog een heel verhaal schrijven, maar laat het maar.

Samen 18 holes gespeeld en mijn knieholtes goed verbrand .Deze baan heeft nog andere verrassingen. Ap moest een grote leguaan wegjagen. Hier lag de bal van Juli tegenaan. En in het hoge gras of tussen de bomen moet je uitkijken voor de slangen.

Er wordt op deze baan enorm gegokt. Vooral de Koreanen die van top tot teen ingepakt zijn tegen de zon, gokken onderling om iedere hole voor grof geld. Ook de hoogste ambtenaar van de politie komt hier iedere middag golfen met zijn maten en laat de dienstauto met chauffeur op hun wachten. Het is weer een voordeel als er een ex- caddie meeloopt, dan hoor je nog eens wat.

's Avonds kwam Ap ons ophalen om bij hun te eten. Juli en de bediende hadden voor ons een heerlijke Indonesische maaltijd gekookt. Prachtig huis hebben ze. Behalve de ratten, wat hier heel gewoon is en die met gif niet eens meer uit te roeien zijn. En de slangen die regelmatig de tuin bezoeken, zou ik hier best wel kunnen wonen. Een kast van een huis huren kost hier 700,00 euro per maand. Elektra is goedkoop. Water komt uit je eigen bron en gas koop je per fles. Woonbelastingen, als ze die al heffen, zijn heel goedkoop .Al met al iets om over na te denken als Piet over 3 jaar officieel met pensioen mag.

Vrijdag

Nog moe van gisteren maar even uitslapen en een rustdag bij het zwembad. We werden gebeld door Anna of we vanavond bij Wayan en Putu wilden gaan eten. Natuurlijk..... Om 17.30 uur hebben we met Anna en John afgesproken op een hoekje van een straat. ( Natuurlijk gingen wij op de fiets) Zij loodsten ons door allerlei smalle steegjes naar het huis van Wayan en Putu. Op ieder stukje grond bouwen ze een huis.

100 m2 heeft Wayan daar, maar 200m2 in de hoogte bebouwt. Hij had zijn drank voorraad klaar gezet. Dit waren allerlei restanten van toeristen. De merken enz. is een goudmijn voor hier. Zelf zijn ze dat zich niet bewust, want ze drinken geen alcohol. Vooral Anna genoot, want zij geniet van een glas whisky en de duurste merken had Wayan.

Het eten was fantastisch en erg gezellig. Wayan en Putu noemen dit een familie etentje. Yuki en Lisa de kinderen van Wayan en Putu vonden het ook erg leuk dat we allen bij hun waren.

Op het moment dat ik dit schrijf is het bij jullie 15.00 uur en wij gaan alweer slapen. Want morgen ga ik met Anna shoppen en Piet krijgt massages van Putu.