1 en 2 September

Zo onze tour is begonnen. 's Morgens werden we om 10.45 uur opgehaald door Marthen. Er bleken nog 2 andere Nederlanders mee te gaan. Een jong stel uit Friesland, die voor het eerst zo ver weg waren. Een autorit van 3 uur. Het was op zich niet de afstand maar de drukte op de weg. waardoor het zo lang duurde. Het is de enige weg richting de veerboot naar Java, waar een hoop vrachtwagens reden. En door de bergen gaan ze niet zo erg hard. Het is ook geen vierbaans weg.

Net op tijd voor de opening arriveerde we. Er was een plek voor ons gereserveerd op de publieke tribune met allerlei hoogwaardigheidsbekleders. Wat hield dit nou uiteindelijk in. Er was een presentatie van alle provincies van Indonesië waar hun klederdracht en dans werd vertoond. Gelukkig stond er een lunchpakket voor ons klaar en zaten we overdekt. Want warm was het. Het was zeker de eerste 1,5 uur indrukwekkend. De opening werd gedaan door de Minister van Toerisme en er zaten nog andere ministers, maar vraag ons niet welke. Na 1,5 uur vonden we alles op elkaar gaan lijken en het duurde en duurde maar. Na 3 uur besloten we met z'n vieren, dat dit wel genoeg was en vroegen Marthen of we terug konden. Gelukkig maar, want het was er buiten de hekken loei druk met locale bevolking en als we tussen al die scooters belandden, waren we voorlopig nog niet weg. Marthen had gezegd dat we in traditionele kledij moesten die hij mee zou nemen. Dit had hij niet gedaan en wij waren hier achteraf erg blij mee, anders hadden we het w.s nog warmer gehad.

Op de terugweg had de auto een lekke band, geen probleem hier, overal staan er werkplaatsjes met banden en flesjes benzine langs de weg. Gelukkig konden we nog net op tijd uitstappen, want voor je het weet staat de krik onder de auto en is de band eraf. Net als wij een fietsband plakken, zo wordt hier de autoband geïnspecteerd met water en zeepsop. In het gat ging een prop en rijden maar weer. Quick Fit kan het niet sneller doen.

Ook nog even een stop gehad aan het strand voor een overheerlijke Indonesische maaltijd en uiteindelijk waren we om 23.00 uur weer terug in het hotel.

2 September

Vanmorgen om 9.00 uur stond Wayan al te wachten. Ik moet jullie vertellen, wat een onwijs leuke, aardige, goede chauffeur en gids. Al rijdende en pratend checkte hij onze belangstelling en maakte zo een programma. Wij houden van cultuur en natuur en willen iets te weten komen over de manier van leven in Bali. Wayan nam ons eerst mee naar het dorpje waar de ouders en familie van Putu wonen. Het zijn boeren, die van alles verbouwen, zoals rijst, cacao en koffie. Ook houden ze eenden, varkens en koeien. De eendeneieren zetten ze in zout water, zodat ze langer houdbaar zijn. Uit de palmbomen halen ze hun drank. Ze snijden een deel van de vruchten af en hangen er een emmer onder, die na 1 dag vol is en vervolgens laten ze het in flessen gisten. Het is dan een flauw smakend drankje van 14 %. Als het stoken dan noemen ze het Arak en dat is 40 %.

De boerderij gaat meestal over naar een van de zoons. Maar er wonen heel wat familieleden tussen de muren. Iedere boerderij heeft zijn eigen tempel, waar iedere dag offers aan worden gebracht. B.v. voordat ze de varkens gaan verkopen wordt er eerst 1 geslacht en geofferd.

Eerst gingen we bij een oom kijken, om vervolgens bij de ouders van Putu koffie te gaan drinken, en moesten we de drank proberen. De ouderlijke slaapkamer is een open geheel middenin. Daaromheen de keuken, waar nog op hout gekookt wordt. Een koelkast is niet nodig, want iedere dag hebben ze verse producten.

Wayan verteld van alles onderweg, de natuur, cultuur enz. Want ik kan jullie vertellen, dat hier zoveel eetbaars groeit en bloeit. Vooral de prachtige rijstvelden is al een kijkje waard.

We hebben ook nog even een stop gemaakt bij de grootste waterval van Bali, om uiteindelijk te belanden in een hotel in Lovina, waar we vermoeid neerplofte bij het zwembad voor een koele duik. We hebben een heerlijke dag gehad en moeten morgen om 5.30 uur weer op met de hoop dat we dolfijnen kunnen spotten,

Wayan heeft heel veel verteld over zijn manier van leven en zijn familie geschiedenis, maar daarover later meer.